Kilala natin si Kuya Kim Atienza bilang ang master ng kaalaman, host ng life at nature, at figure ng walang humpay na sigla at positibong enerhiya. Sa halos dalawang dekada niya sa industriya, naging pamilyar sa atin ang kanyang nakakahawang tawa, ang mabilis na pagpapaliwanag sa mga trivia, at ang kanyang imahe bilang isang masiglang TV personality. Ngunit nitong mga nakaraang araw, bumagsak ang maskara ng TV persona ni Kuya Kim. Sa isang pambihirang panayam,
inilatag niya ang kanyang sugatan na puso sa harap ng publiko, at sa unang pagkakataon, inamin ang TOTOONG DAHILAN ng pagpanaw ng kanyang pinakamamahal na anak na si Eman Atienza. Ang kanyang emosyonal na pahayag ay hindi lamang isang balita; isa itong powerful na pagpapaalala sa lahat ng magulang tungkol sa tunay na kahulugan ng pagmamahal at oras.
“Hindi napigilan ni Kuya Kim na maging emosyonal ng ibahagi niya sa publiko ang tunay na dahilan ng pagpanaw ng kanyang anak na si Eman Atienza,” panimula ng panayam. Ang boses ni Kuya Kim, na laging matatag, ay nanginginig. Ang mga matang laging nakangiti ay punong-puno ng pighati.
Ang matinding contrast sa pagitan ng kanyang pampublikong imahe at ng kanyang pribadong pagdurusa ang nagpabigat sa bawat salitang lumabas sa kanyang bibig. Ang inakala ng marami na isang mabilis na paglisan ay, sa katunayan, isang matagal at lihim na laban na pinagdaanan ng kanilang pamilya.
Ang Tahimik na Digmaan: Ang Karamdaman ni Eman
Ayon kay Kuya Kim, si Eman ay matagal nang lumalaban sa isang seryosong karamdaman na unti-unting nagpahina sa kanyang katawan. Ang mga detalye ng sakit ay hindi niya binanggit, ngunit ang bigat ng laban ay sapat na upang ilarawan ang paghihirap na dinanas ng kanilang munting anak. Ang pinakamabigat na pasanin para sa kanila bilang magulang ay ang desisyon na ilihim ang kondisyon ng bata sa publiko.
“Ayokong makita ng anak ko na parang pinag-uusapan siya dahil sa sakit niya. Gusto kong manatili siyang masaya hanggang sa huling sandali,” paliwanag ni Kuya Kim habang pinipigilan ang luha .
Ang desisyong ito ay nagpakita ng tunay na pagmamahal ng isang ama. Sa mundo ng showbiz, kung saan ang bawat detalye ng buhay ay public property, pinili ni Kuya Kim at ng kanyang pamilya ang katahimikan. Pinili nila ang privacy at dignidad ni Eman kaysa sa simpatya o atensyon ng media. Ito ay isang sakripisyo na nagpapakita na ang pagiging celebrity ay walang halaga kung ikukumpara sa proteksiyon at kapayapaan ng kanilang anak. Ang kanilang bahay ay naging isang pribadong ospital, isang santuwaryo kung saan si Eman ay malayang makapagpahinga at makapaglaro, malayo sa mga prying eyes at pressure ng pagiging public figure.
Ang Munting Bayani at ang Kanyang Walang-Humpay na Tapang
Sa kabila ng nakamamatay na sakit, naging inspirasyon si Eman sa buong pamilya. Ang kanyang tapang at pananampalataya ay hindi nagpatinag. Inilarawan ni Kuya Kim si Eman bilang isang bata na puno ng pag-asa at ngiti, kahit alam nito ang bigat ng kanyang kondisyon.
Ang pinakamabigat at pinakamalungkot na lullaby na narinig ng isang ama ay ang mga salita ni Eman: “Daddy, okay lang ako.”
Ang linyang ito ay nagpapakita ng kababaang-loob at selflessness ni Eman. Sa halip na magreklamo, nagbigay siya ng comfort sa kanyang ama. Ang tapang na ito ang nagbigay-lakas sa pamilya na ipagpatuloy ang laban. Ang munting batang ito, na humaharap sa paglisan, ay siya pang nagpapaalala sa mga nasa paligid niya na maging matatag. Ang kanyang legacy ay hindi ang kanyang sakit, kundi ang kanyang WALANG-KONDISYONG NGITI at tapang sa harap ng kamatayan. Ito ang aral na tila isinulat ng tadhana—na ang tunay na lakas ay makikita sa pinakamahihina. Ang pagmamahal at pananampalataya ni Eman ay naging isang beacon ng liwanag sa pinakamadilim na bahagi ng buhay ng pamilya Atienza. Ang pag-ibig niya ay isang testamento na kahit anong pagsubok, ang faith ang tanging anchor.
Ang Huling Paalam: Sandali ng Kapayapaan at Pananampalataya
Ang crux ng emosyonal na salaysay ni Kuya Kim ay ang mga huling sandali ni Eman. Kasama niya ang buong pamilya, nagkakaisa sa panalangin, tahimik na pinapanood ang unti-unting paghinga ng bata.
“Iyun daw ang sandaling hindi kailanman mabubura sa isipan ni Kuya Kim. Ang pagpapaalam ng isang anak na puno ng kapayapaan at pagmamahal,” pahayag niya .
Ang sandaling iyon ay isang sacred moment na puno ng bitter-sweet na damdamin. Walang sigawan, walang pagrereklamo, tanging ang tunog ng kanilang pagdarasal at ang tahimik na paglisan ni Eman. Ito ay isang testamento sa pananampalataya at pag-ibig na nagbuklod sa pamilya sa kabila ng unspeakable pain. Ang huling paalam na ito ay nagbigay ng kapayapaan sa pamilya—isang tanda na si Eman ay umalis nang mapayapa, malaya na sa sakit na matagal niyang pinagdaanan. Sa isang banda, ito ay ang pinakamabigat na sandali ng kanilang buhay; ngunit sa kabilang banda, ito rin ang pinakamaliwanag, dahil nakita nila ang paglisan ng isang kaluluwa na handa nang makapiling ang Dakilang Lumikha.
Ang Panawagan ng Ama: Ang Tanging Kayamanan
Matapos ang heart-wrenching na salaysay, nagbigay ng panawagan si Kuya Kim sa lahat ng magulang. Ang kanyang mensahe ay hindi lamang para sa mga pamilyang nakararanas ng pagkawala, kundi para sa lahat ng taong may pamilya.
“Walang mas mahalaga sa mundong ito kundi ang oras na ginugol natin sa kanila. Ang kayamanan, karera, at kasikatan ay mawawala, pero ang alaala ng pagmamahal ng anak ay mananatili habang buhay,” paalala niya.
Ang bilyong-bilyong views sa telebisyon, ang katanyagan, at ang tagumpay sa kanyang career ay nawalan ng halaga sa mata ni Kuya Kim nang mawala si Eman. Ang tanging nananatili ay ang alaala ng kanilang quality time, ang bawat ngiti, at ang bawat yakap ng kanyang anak. Ito ang ultimate realization ng isang celebrity na ang glamour ng showbiz ay walang katumbas sa tunay na kayamanan ng pamilya. Ang kanyang panawagan ay isang journalistic call-to-action—isang pakiusap na huwag sayangin ang bawat sandali, dahil ang buhay ay maikli at hindi natin alam kung kailan kukunin ang pinakamamahal natin.
Ang Pagbangon at ang Walang-Hanggang Alaala
Ngayo’y patuloy na bumabangon si Kuya Kim at ang kanyang pamilya. Bagama’t mabigat pa rin ang pagkawala ni Eman, naniniwala sila na nasa mas magandang lugar na ito, malaya na sa sakit at mapayapa.
“Hindi ko man siya makasama ngayon, alam kong kasama ko pa rin siya sa bawat ihip ng hangin, sa bawat liwanag ng araw. Si Eman ay mananatiling buhay sa puso naming pamilya,” pagtatapos ni Kuya Kim.
Ang paglisan ni Eman ay nag-iwan ng void na hindi mapupunan, ngunit nag-iwan din ng legacy ng walang-katapusang pag-ibig. Ang kwento ni Kuya Kim ay isang aral sa lahat—na sa gitna ng public scrutiny at professional success, ang pinakatotoong laban ay ang laban sa loob ng ating tahanan, at ang pinakamalaking tagumpay ay ang pagmamahal na nananatili kahit pa lumisan ang ating mga minamahal. Ito ang testamento ng isang ama na, sa kabila ng sakit, ay natagpuan ang kapayapaan sa alaala ng kanyang bayaning anak. Ang pag-ibig ni Eman ay isang liwanag na patuloy na gumagabay kay Kuya Kim sa kanyang pagbangon, at ang kanyang legacy ay nananatiling isang inspirasyon sa milyun-milyong Pilipino. Ang kanyang kwento ay nagpapakita na ang tunay na buhay ay hindi nasa telebisyon, kundi nasa tahimik na yakap at pagmamahalan ng isang pamilya.
Ilang Sandali, Ilang Alaala
Ang emotional confession na ito ni Kuya Kim ay nagdulot ng malalim na pag-iisip sa maraming tao. Ang bawat magulang ay nagbalik-tanaw sa mga sandaling nasayang at sa mga yakap na hindi naibigay. Ang rawness ng kanyang damdamin ay nakatulong sa marami na marealize na ang showbiz ay hindi lamang tungkol sa glamour; ito rin ay tungkol sa humanity at pamilya. Ang kwentong ito ni Kuya Kim Atienza at ng kanyang anak na si Eman ay nakatatak na sa kasaysayan ng showbiz bilang isang unforgettable na testamento sa kapangyarihan ng pagmamahal at pananampalataya.
Ang paglisan ni Eman ay naging isang mahalagang paalala na ang oras ay precious. Sa huli, ang karera ay lilipas, ang kasikatan ay maglalaho, ngunit ang alaala ng pag-ibig sa pamilya ay mananatiling buhay at walang hanggan. Ang kwento ni Kuya Kim ay nagbibigay ng pag-asa at lakas sa lahat ng nagdadalamhati, nagpapakita na ang pinakamabigat na pagsubok ay makakaya sa tulong ng pananampalataya at walang hanggang pagmamahalan.