Ang buhay ng isang mamamahayag ay puno ng paghahatid ng balita at paghahanap ng katotohanan, ngunit minsan, ang pinakamalaking kuwento ay ang sarili nilang karanasan—isang kuwento ng pagsubok, pakikipaglaban, at isang himalang nagpapabago ng pananaw sa buhay. Ito ang kasalukuyang nararanasan ni Arnold Clavio, mas kilala bilang si Igan, matapos siyang atakihin ng isang hemorrhagic stroke noong Hunyo 11.
Sa kanyang emosyonal at detalyadong pagbabahagi, hindi lamang niya isiniwalat ang mga pisikal at medikal na aspeto ng kanyang kalagayan, kundi pati na rin ang matinding emosyonal na laban na kinaharap niya sa loob ng Acute Stroke Unit (ASU). Ang kanyang kuwento ay hindi lamang isang simpleng pag-uulat sa kalusugan; ito ay isang malalim at nagbibigay-babala na mensahe na inaasahan niyang magliligtas ng maraming buhay.
Ang Nakagigimbal na Pag-atake Habang Nagmamaneho
Nagsimula ang lahat sa isang nakakakilabot na sandali. Habang nagmamaneho sakay ng kanyang sasakyan, bigla na lamang nakaranas si Igan ng stroke. Ang pangyayaring ito, na madalas ay nagdudulot ng panik at pagkawala ng kontrol sa sarili, ay lalong nagiging kritikal kapag ang biktima ay nasa daan. Sa kabila ng matinding krisis, nagawa ni Igan ang isang bagay na nagpakita ng kanyang pambihirang paninindigan at lakas ng loob: nagawa niyang idala ang kanyang sarili sa pinakamalapit na ospital. Isipin mo ang kalagayan ng isang tao na nagsisimula nang makaramdam ng pamamanhid, na alam na tumitindi ang internal na pagdurugo sa utak, ngunit nagawang maging kalmado at kumilos para sa sarili. Ito mismo ang kanyang unang, at pinakamahalagang, hakbang upang malampasan ang krisis.
Ang inisyal na ospital ay naging simula lamang. Kalaunan, inilipat siya sa St. Luke’s Medical Center, kung saan nalaman ang pinagmulan ng trahedya: hemorrhagic stroke. Ang ganitong uri ng stroke ay nangyayari kapag nagdurugo ang isang daluyan ng dugo sa loob ng utak, at ang pangunahing sanhi nito, ayon kay Igan, ay ang matinding pagtaas ng kanyang blood pressure (BP) at blood sugar sa katawan. Ang kanyang pahayag ay isang tila-kulog na babala sa marami: ang mga sakit na itinuturing nating normal o manageable lamang ay maaaring maging sanhi ng agarang peligro sa buhay. Nagkaroon ng kaunting pagdurugo sa kanyang utak, ngunit ang mabilis na pag-aksyon ng mga doktor ang naging susi sa pagpigil sa mas matinding pinsala.
Ang Kritikal na Yugto: Sa Loob ng Brain Attack Team
Pagdating sa St. Luke’s, agad siyang inasikaso ng Brain Attack team sa Emergency Room (ER). Ito ang mga kritikal na sandali na tumutukoy kung ang pasyente ay makakaligtas o hindi. Sa kanyang paglalahad, sinabi niya: “Tuloy natin ang kuwento dahil pasok pa ako sa 6 Hours na critical period matapos ang aking hemorrhagic stroke.” Ang golden hour o critical window na ito ay ang pinakamahalagang oras upang maagapan ang pinsala sa utak, at si Igan ay pumasok dito.
Matapos ang paunang pagsusuri, iniakyat siya sa Acute Stroke Unit (ASU), isang espesyal na lugar kung saan mahigpit na binabantayan ang kalagayan ng pasyente. Sa loob ng tatlong araw, regular siyang inikutan ng iba’t ibang espesyalista: neurologist, cardiologist, at maging rehab doctor, upang i-check ang kanyang kondisyon kung ito ba ay nag-i-improve o lumalala.
Isang magandang balita ang kanyang ibinahagi: hindi niya kinailangan dumaan sa surgical operation. Ipinaliwanag ng mga doktor na dahil hindi naman tumabingi ang kanyang mukha o nabubulol ang kanyang pagsasalita, maaari itong iwasan. Ayon sa kanilang assessment, ang pagdurugo ay bahagyang naganap lamang sa thalamus area sa kaliwang bahagi ng utak.
Ang thalamus ay kritikal dahil ito ang responsable sa sensation at ilang muscle control. Ito ang nagpaliwanag kung bakit nakaranas si Igan ng pamamanhid at kahinaan sa kanyang kanang binti at kamay, isang sintomas na nararamdaman pa rin niya hanggang ngayon. Ngunit may good news sa gitna ng bad news. Ang pagdurugo ay naganap sa maliliit na daluyan ng dugo (small vessels). Ginamitan ito ng mga doktor ng talinghaga: “if the brain is a tree in the forest, the bleeding happened in the grass area, meaning manageable.”
Ang pahayag na ito ay naghatid ng matinding ginhawa at pag-asa, at siya mismo ang nagpahayag ng: “I am out of danger. Sabi nga ni Doc, no more worries, the worst is over. You’re a lucky man.” Ang tanging kailangan na lang niyang tutukan ay ang pagpapababa ng kanyang BP at sugar level, ang mismong ugat ng kanyang krisis.
Ang Emosyonal na Labanan: Adult Diaper at ang Unang Pag-upo
Ngunit ang paglabas sa bingit ng kamatayan ay hindi nangangahulugang tapos na ang pagsubok. Ang kanyang kuwento sa ASU ay nagpapakita ng matinding pagbabago sa kanyang buhay at ng mga hamon na kinakaharap ng mga stroke survivor. Sa day two, una siyang pinayagang makaupo, ngunit sandali lang ito dahil hilo pa rin siya. Ang kanyang pahayag: “Mahaba pa ang laban na ito. Ang laking pagbabago sa buhay ko,” ay naglalarawan ng kanyang pagtanggap sa katotohanan na mahirap at matagal ang daan patungo sa lubos na paggaling.
Ang pinaka-emosyonal na bahagi ng kanyang pagbabahagi ay ang usapin ng adult diaper. Habang nasa ASU, mahigpit siyang ipinagbawal na tumayo. Dahil dito, kinailangan niyang gumamit ng adult diaper, isang bagay na lubos na hindi niya ikinomportable. Sa loob ng tatlong araw, hindi siya naging komportable rito, isang detalye na nagpapahiwatig ng malaking epekto ng sakit sa dignidad at personal na kalayaan. Ang simpleng gawain ng pagtayo at pagpunta sa banyo ay nawala, nag-iwan ng isang pakiramdam ng kawalan ng kapangyarihan. Ito ay isang matinding paalala na ang stroke ay hindi lamang pisikal na sakit kundi isa ring matinding pagsubok sa pag-iisip at damdamin.
Ngunit ang lahat ng pagsubok na ito ay may katapusan. Matapos ang tatlong araw, naideklarang puwede na siyang lumabas sa Acute Stroke Unit upang simulan ang therapy at rehabilitation. Ito ang simula ng kanyang tunay na pagbabalik.
_2024_06_21_08_24_03.jpg)
Ang Himig ng Pag-asa at ang Pangako ng New Lease of Life
Sa gitna ng lahat ng ito, hindi nawala ang pag-asa at pananampalataya ni Igan. Ang kanyang kuwento ay nagtapos sa isang matinding mensahe ng pasasalamat at inspirasyon. Nagbigay siya ng postscript na nagpapakita ng kanyang philosophical na pananaw matapos ang karanasan: “When Life Gets hard, just remember that nothing lasts forever. You’ve been happy before, and you’ll be happy again. It might not be today, but One Day You are going to be Okay.”
Ito ay sinundan ng isang taos-pusong pasasalamat sa Panginoon para sa “gift of miracle” at “New lease of Life.” Ang kanyang pagkilala kay Mama Mary, “Thank you for not leaving me,” ay nagtatapos sa kanyang detalyadong chronicle. Ang spirit ng pasasalamat at pagtanggap sa bagong pagkakataon sa buhay ay malinaw na makikita.
Ngunit ang pinakamahalagang layunin ng kanyang pagbabahagi ay hindi para sa sarili lamang, kundi para magsilbing babala sa lahat. Ang kanyang pinal na mensahe ay: “sana ang aking kuwento ay makapagligtas ng maraming buhay.” Ang hemorrhagic stroke ay isang seryosong kalagayan, at ang kanyang karanasan ay nagpapakita kung gaano kritikal ang agarang pag-aksyon at ang regular na pagsubaybay sa kalusugan, partikular na sa blood pressure at blood sugar.
Ang pag-atake ng stroke kay Arnold Clavio ay isang malaking pagsubok, ngunit ang kanyang buong paglalahad—mula sa pagmamaneho sa ospital habang inaatake, hanggang sa adult diaper sa ASU, at sa matinding pasasalamat sa bagong buhay—ay nagbigay ng isang human at approachable na perspektibo sa isang seryosong isyu sa kalusugan. Ang kanyang katatagan ay nagbunsod ng napakaraming mensahe ng pagmamahal at suporta mula sa kanyang mga followers at mga kasamahan sa industriya, na patunay na ang kanyang laban ay hindi lamang personal kundi isa ring inspiration para sa buong bansa. Sa kanyang pag-upo at pagsisimula ng rehabilitation, binigyan niya tayo ng isang aral na hindi matutumbasan ng anumang balita: ang buhay ay isang regalo, at ang pagmamahal sa sarili ay nagsisimula sa pagpapahalaga sa kalusugan.