Sa gitna ng mabilis na nagbabagong geopolitical landscape sa Asya, isang hindi inaasahang senaryo ang unti-unting nabubuo: ang China, na kilala sa kanyang agresibong pananalita at malalaking barkong pandigma, ay tila nasa ilalim ngayon ng matinding pressure. Ayon sa mga ulat, ang Beijing ay diumano’y “nagmamakaawa” sa Japan na itigil ang pagpapalakas ng depensa sa Yonaguni Island. Ang tila desperadong hakbang na ito ay isang malinaw na indikasyon ng “strategic panic” habang ang mga kaalyado ng Amerika, kabilang ang Pilipinas, ay mas lalong nagbubuklod upang protektahan ang kalayaan sa paglalayag sa rehiyon.
Ang usaping ito ay hindi lamang tungkol sa mga missile at barko; ito ay tungkol sa muling pagbalanse ng kapangyarihan sa Asya kung saan ang mga bansang dati ay tila nananahimik ay matapang na ngayong tumatayo para sa kanilang teritoryo.
Yonaguni Island: Ang Bakod na Nakasakal sa China
Ang Yonaguni Island ay isang maliit na isla ng Japan na may napakalaking estratehikong halaga. Matatagpuan ito 110 kilometro lamang mula sa Taiwan. Sa kasalukuyan, nilalagyan ito ng Japan ng mga advanced missile system at electronic warfare units na may kakayahang abutin hindi lamang ang Taiwan kundi maging ang ilang bahagi ng mainland China.
Ang hakbang na ito ng Japan ay lumilikha ng tinatawag na “anti-access area denial” (A2/AD) zone. Sa madaling salita, ang Yonaguni ang nagsisilbing “bakod” na naglilimita sa malayang galaw ng militar ng China patungo sa Pacific Ocean. Dahil dito, nagpahayag ng matinding pangamba ang Beijing at nakiusap sa Tokyo na huwag ituloy ang deployment, sa katwirang makakadagdag lamang ito sa tensyon. Ngunit para sa mga eksperto, ang tunay na dahilan ng China ay ang takot na mawalan sila ng kontrol sa karagatang matagal na nilang pilit na kinakamkam.
Ang Pakiusap sa France at ang Dynamics sa Europa
Dahil sa bigat ng pressure mula sa Japan at Amerika, sinubukan ng China na gumamit ng ibang taktika: ang diplomasya sa Europa. Hiningi ng China ang tulong ng France upang kumbinsihin ang mga NATO allies na huwag ituloy ang pagpapalakas ng militar sa rehiyon ng Asya. Layunin ng China na paghiwalayin ang Japan at ang mga bansa sa Europa upang hindi magkaisa ang mga malalakas na bansa laban sa kanila.
Gayunpaman, tila hindi naging epektibo ang planong ito. Sa halip na tulungan ang China, nagpadala ang France ng mga barkong pandigma sa Asya upang makilahok sa mga military exercises. Ito ay isang malakas na sampal sa diplomasya ng Beijing, na nagpapakita na ang mga bansang Europa ay may malalim na interes sa kapayapaan sa Indo-Pacific.
Pilipinas Bilang ‘Big Target’ at ang Sagot ng mga Kaalyado
Habang nagmamakaawa sa hilaga, hindi naman tumitigil ang banta ng China sa timog, partikular sa West Philippine Sea. Gamit ang kanilang DF-21 at DF-26 missiles, na binansagang “Guam Killer,” nagbabala ang China na kaya nilang abutin ang mga base militar ng Amerika sa Pilipinas, kabilang ang mga EDCA sites sa Cagayan, Isabela, at Palawan.
Dahil dito, ang Pilipinas ay itinuturing na ngayong “malaking target.” Ngunit hindi nagpapasindak ang bansa. Sa katunayan, ang sagot ng Pilipinas at ng kanyang mga kaalyado ay mas matindi at mas organisado. Isang “maritime partnership exercise” ang isinagawa sa West Philippine Sea kung saan nagsama-sama ang mga pwersa ng Pilipinas, France, at India.
Ang paglahok ng India ay itinuturing na napakahalaga. Dahil sa matagal na alitan ng India at China sa Himalayas, ang kanilang presensya sa West Philippine Sea ay nagpapadala ng mensahe na ang China ay “napapalibutan” na ng mga bansa sa bawat panig ng kanilang teritoryo. Ang mga military drill na ito ay hindi lamang pagsasanay; ito ay pagpapakita ng kahandaan laban sa anumang banta.
Modernisasyon ng AFP at ang Pagbabago ng Balanse
Para sa ordinaryong Pilipino, ang mga kaganapang ito ay nagpapatunay na hindi na tayo nag-iisa sa labang ito. Ang modernisasyon ng Armed Forces of the Philippines (AFP) ay puspusan na, kasama ang pagdating ng mga BrahMos missiles mula sa India at ang plano para sa pagbili ng mga bagong fighter jets.
Ang tono ng ating gobyerno at militar ay nananatiling matatag: “ipagtatanggol namin ang bawat pulgada ng teritoryo ng bansa.” Ang dating imahe ng China bilang bansang hindi natatakot ay unti-unti nang napapalitan ng imahe ng isang bansang natututo nang mag-ingat at makiusap dahil alam nilang ang kanilang mga agresibong aksyon ay nagbunga lamang ng mas malakas na pagkakaisa sa panig ng mga demokratikong bansa.
Konklusyon
Ang “pagmamakaawa” ng China sa Japan at ang kanilang paglapit sa France ay mga senyales ng pagkabigo sa kanilang estratehiya. Sa kabilang banda, ang Pilipinas, sa tulong ng India at France, ay nagpapatunay na ang pagkakaisa ay mas malakas kaysa sa anumang pananakot gamit ang missile. Ang balanse ng kapangyarihan sa Asya ay hindi na pabor sa iisang bansa lamang; ito ay nasa kamay na ng mga bansang handang magtulungan para sa isang malaya at bukas na Indo-Pacific. Nagsisimula pa lamang ang bagong yugto ng depensa sa ating rehiyon, at ang Pilipinas ay mananatiling matatag sa frontline.