Sa mundo ng industriya ng sining at libangan, madaling mabulag sa kinang ng mga ilaw, palakpak ng mga tao, at ang karangyaang tila walang katapusan. Ngunit sa likod ng bawat magandang mukha na ating nakikita sa telon ay may mga kuwentong hindi laging masaya
. Isa na rito ang buhay ng dating aktres na si Jenny Roa, isang pangalang minsang naging bahagi ng ating mga hapon sa “That’s Entertainment” at naging bida sa iba’t ibang action at sexy movies noong dekada ’90. Sa isang eksklusibong panayam sa “Julius Babao Unplugged,” muling nagpakita si Jenny—hindi bilang isang nagniningning na bituin, kundi bilang isang babaeng dumaan sa apoy ng pagsubok at pilit na bumabangon mula sa abo ng kanyang nakaraan.
Ang Simula ng Isang Pangarap
Si Jenny Roa, o Jennifer Kills sa tunay na buhay, ay nagsimula sa Olongapo. Bilang isang mestisang kagandahan na may dugong Amerikano, hindi naging mahirap para sa kanya ang mapansin. Nadiskubre siya habang nagtatrabaho bilang isang working student, isang simpleng dalaga na may malaking pangarap. Ngunit ang kanyang pagsabak sa showbiz ay hindi naging madali. Ang pagputok ng Bulkang Pinatubo noong 1991 ang naging hudyat ng malaking pagbabago sa kanyang buhay [20:08]. Dahil sa sakuna, napilitan silang lumuwas ng Maynila ng kanyang inang si Mercy Cruz upang humanap ng mas magandang kapalaran. Dito na bumukas ang pinto ng “That’s Entertainment” ni Master Showman German Moreno noong 1993, kung saan naging bahagi siya ng Wednesday Group kasama ang ilang malalaking pangalan ngayon tulad nina Gladys Reyes at Carla Estrada [23:43].
Gayunpaman, ang kanyang pananatili sa programa ay panandalian lamang. Isang kontrobersyal na insidente ng “breast exposure” sa pelikulang Major Cordura ang naging dahilan ng kanyang pagkakatanggal sa show [24:18]. Bagama’t pinaliwanag ni Jenny na ito ay isang “camera trick” lamang at walang aktwal na hawakang nangyari, hindi na siya binigyan ng pagkakataong magpaliwanag kay Kuya Germs. Ito ang unang dagok na tila nagtakda ng takbo ng kanyang karera—puno ng potensyal ngunit laging nahaharangan ng maling akala at pagkakataon.
Ang Madilim na Kabanata at ang Rehas ng Pagsisisi
Sa kabila ng mga pelikulang kanyang nagawa, tila hindi naging sapat ang kita upang masustentuhan ang kanilang pamumuhay. Ikinuwento ni Jenny ang pagkakaroon ng isang “sugar daddy”—isang mayamang opisyal ng bangko na nagbigay sa kanya ng karangyaan, kabilang ang mga mamahaling alahas at sasakyan, nang walang anumang kapalit na pisikal na ugnayan dahil sa kalagayan ng matanda [32:57]. Ngunit gaya ng lahat ng materyal na bagay, ito ay lumipas din.
Ang paghina ng mga offers sa pelikula at ang pagkamatay ng kanyang ina noong 2009 ay nagdulot ng matinding depresyon kay Jenny. Dito na siya tuluyang naligaw ng landas. Noong December 25, 2019—sa araw mismo ng Pasko—nagulantang ang publiko nang maaresto si Jenny sa Pasay City dahil sa ilegal na droga [01:24]. Ang dating hinahangaan sa pinilakang tabing ay nauwi sa isang masikip at mabahong selda kasama ang mahigit 130 na bilanggo.
Ibinahagi ni Jenny ang kalunus-lunos na kalagayan sa loob ng kulungan: ang paliligo sa kakaunting tubig, ang pagkain ng champurado na tila apat na kutsara lamang, at ang pakikipagsiksikan sa sahig upang makatulog [46:51]. Ngunit sa gitna ng dusa, doon niya natagpuan ang tunay na pagsisisi. “It’s not worth it,” aniya, tumutukoy sa panandaliang saya na dulot ng droga na ipinalit niya sa kanyang kalayaan at dangal [47:26].
Ang Pag-asa sa Gitna ng Kakulangan
Sa kasalukuyan, si Jenny ay naninirahan sa isang payak na silid sa Pasay at nagtatrabaho bilang manager ng isang pisonet [06:41]. Malayo ito sa marangyang townhouse at sasakyan na mayroon siya noon, ngunit ayon sa kanya, mas payapa na ang kanyang kalooban ngayon. Wala na siyang bisyo at pilit na itinataguyod ang sarili sa pamamagitan ng marangal na paraan.
Sa kabila ng kanyang kalagayan, ang pinakamasakit na bahagi ng kanyang buhay ay ang pagkakalayo sa kanyang mga anak. Ibinunyag ni Jenny na mayroon siyang apat na anak na kasalukuyang nasa pangangalaga ng kanilang mga ama o kamag-anak. Sa panayam, hindi napigilan ni Jenny ang mapaluha habang humihingi ng tawad sa kanila. “I’m sorry if I wasn’t there when you were growing up,” madamdamin niyang mensahe [57:33]. Labis ang kanyang kagalakan nang malaman na ang dalawa sa kanyang mga anak ay isa nang abogado at isang dentista—isang patunay na sa kabila ng kanyang pagkakadapa, nagbunga ang kanyang mga dalangin para sa kanilang kinabukasan [58:23].
Isang Panawagan para sa Bagong Simula
Ang kuwento ni Jenny Roa ay hindi lamang tungkol sa pagbagsak, kundi tungkol sa pagnanais na muling makatayo. Sa edad na 53, nananatiling maganda at puno ng buhay si Jenny. Hayagan siyang nananawagan sa mga producer at direktor sa industriya na bigyan siya ng kahit maliliit na papel sa mga teleserye o pelikula. Taglay pa rin niya ang talento sa pag-arte at ang “comic timing” na natural sa kanya.
“Gusto ko lang magkaroon ng meaning ang buhay ko,” pahayag niya [05:12]. Hindi niya hangad ang yaman, kundi ang pagkakataong mapatunayan sa kanyang sarili at sa kanyang mga anak na hindi siya binura ng kanyang nakaraan. Ang kanyang buhay ay isang paalala na ang bawat pagkakamali ay may kaakibat na leksyon, at ang bawat tao ay karapat-dapat sa ikalawang pagkakataon.
Sa huli, si Jenny Roa ay simbolo ng katatagan. Mula sa kinang ng showbiz hanggang sa dilim ng kulungan, at ngayon sa simpleng buhay sa Pasay, ipinapakita niya na hangga’t may buhay, may pag-asa. Handa siyang harapin ang bukas nang may taas-noo, bitbit ang mga aral ng kahapon at ang pangarap na muling mayakap ang kanyang pamilya sa tamang panahon.